Na wschodnim skraju wsi Ahlbeck (NRD), w lesie znajdowało się centrum łączności kabla podmorskiego o kryptonimie: Агрегатный (Agregatnyj).
Kabel podmorski
Schron zapewniał komunikacje (kabel rurowy), między ZSRR, a NRD, która była niezbędna, gdy w połowie lat 80-tych Polska w opinii dowództwa sowieckiego została sklasyfikowana jako zawodny partner sił zbrojnych w związku z wewnętrznymi niepokojami politycznymi.
Dla dowództwa sowieckich sił zbrojnych i ich sztabu generalnego istotne było posiadanie bezpiecznych połączeń komunikacyjnych z ich siłami zbrojnymi i jednostkami poza granicami kraju. Cała ważna komunikacja została poprowadzono kablem podmorskim.
Przeznaczenie obiektu
Ten chroniony węzeł łączności służyły do obsługi nieprzerwanego przepływu sygnałów we własnej podstawowej sieci ZGW AR. Stąd określano je jako centra obsługi wiadomości.
Wiadomości przychodzące kablem podmorskim do tego schronu były przetwarzane i skierowane bezpośrednio do centrum obsługi wiadomości (ОУС=Oпorный узел связи) 721 (Vogelsang), w celu dalszego przesłania w 3 kierunkach (kierunek zachodni, sieć Deutsche Post i sieci komunikacyjnej ZGW AR, czyli do innych stanowisk dowodzenia). Istniały też połączenia do Harnekop (schron MON NRD), Falkenhagen (SD ZTDW), Wünsdorf (SD) i dalej do Pragi.
Konstrukcja obiektu
Centrum wiadomości zostało zbudowane w latach 1979-1981. Jest to konstrukcja jednopiętrowa i zapewnia ochronę przed bronią ABC dzięki podziałowi dostępu i śluzom. Dostępu do wnętrza obiektu chroniły podwójne tzw. drzwi bezpieczeństwa ДЗ 80-180/10 (Szerokość 80 cm, wysokość 180 cm, minimalna grubość 10 cm). Natomiast drugie wejście techniczne zabezpieczały drzwi ochronne ДЗ 120-180 (Szerokość 120 cm, wysokość 180 cm).
Dostęp do obiektu
Obiekt posiadał dwa wejścia, jedno było główne i prowadziło do pomieszczeń dla personelu, a następnie było można przejść to pomieszczeń ze sprzętem łączności, klimatyzacją i agregatami. Natomiast drugie wejście prowadziło już bezpośrednio do pomieszczeń ze sprzętem łączności. Duża część pomieszczeń była zabezpieczona drzwiami hermetycznymi ДГ 60-160 (szerokość 60 cm, wysokość 160 cm).
Identyczny obiekt znajduję się w Obwodzie Kaliningradzkim, ale nie wiemy czy jest opuszczony czy w dalszym ciągu jest czynny. Obecnie obiekt jest zalany i niedostępny dla zwiedzających.
Tekst, zdjęcia i film (2014): Sebastian Sadowski (Urban Explorer – Piła)
(red. Jeśli posiadacie informacje o bliźniaczym obiekcie w Kaliningradzie zapraszamy do kontaktu)
